سپاه معاویه در حال شکست بود اما...

معاویه 🔹 ناگهان قرآن ها را بر سر نیزه کردند! بین لشکر امیرالمؤمنین(ع) اختلاف افتاد... 🔸 امیرالمؤمنین فرمود که من آنها را بهتر از شما می‌شناسم، من کودکی و بزرگی خود را با آنها گذرانده‌ام، این کار آنها از سر مکر و فریب است. با من باشید و به حرفم گوش کنید که چیزی به قطع شدن ریشه ستمکاران نمانده است. 🔹 هر چه حضرت هشدار داد که این توطئه است و می خواهند شما را فریب بدهند، فایده نداشت و‌ گفتند مالک اشتر را از میدان نبرد برگردان و الا تو را می کشیم! 🔸 مالک برگشت و بین آنان درگیری های لفظی شکل گرفت! 🔹 حضرت با عصبانیت امر به سکوت می‌کند و جمعیت آرام می‌شوند ولی یک دفعه گروه یاغی فریاد می‌زنند که امیرالمؤمنین حکمیت را قبول کرد و به آن راضی شد! [یک‌ کار رسانه ای بزرگ و دروغین انجام دادند.] 🔸 گروه یاغی همه جا پخش کردند که امام(ع) به حکمیت راضی شد ولی حضرت همچنان ساکت بود و هیچ حرفی نمی‌زد. [ر.ک: وقعة الصفین، ص۴۸۹ به بعد] پ.ن: هوشیار باشیم و البته ملت ایران ثابت کرده است که مثل اهل کوفه ی زمان امیرالمؤمنین(ع) نیست...